kesinlikle, belki..

Artık hayatıma bir yön vermem gerektiğini hatırlatan film, Definitely, Maybe. Son günlerde hayatı çok boşladığımı ve kendime çeki düzen verme hissiyatını derinden işledi beynime.. Garfield şekli takılıyorum son zamanlarda; ye, iç ve yat! Herkesin böyle zamanları olmuş olabilir ancak "herkesin böyle zamanları olmuştur yav, nolcak ki" demekle de olmayacağını anladım.

Filmin afişinde ve açıklamasında sadece romantik komedi olduğu yazıyordu ancak ruh halimle uyuşan başka bir film olamazdı heralde.. Aynı deliler gibi aşıkken, sevgilinle romantizmden ölen bir film izlemek gibi düşünün. O kadar da değil demeyin, o kadar..

Filmi izlerken yoruluyorsunuz aslında.. Bir babanın, ki bu baba Will, kızına, ki bu kızda Maya, annesiyle tanışmasını ve kızının dünyaya gelme hikayesini anlatışını konu almış Kesinlikle, Belki. Bilmiyorum ruh halimden mi kaynaklanıyor ama bir numara film olmuş. Olayları da çok ilginç bir şekilde bağlamış senarist.

Bana gelirsek, çok paspalım son zamanlarda. Son 2-3 haftadır, Galatasarayımın maçları haricinde evden çıktığım çok az. Ya Ali'yle, ya Veli'yle, ya Ahmet'le. Ahmet diyorum dikkat edin, Ayşe değil!.. Artık bu hayata bi Ayşe sokmanın vakti gelmiştir. Bir film bir insanı bu kadar mı etkiler? Malesef evet.. Ne malesefi lan. Etkiler abicim! Hadi olm Eros ayaklan!..