Seviyorum, deliriyorum böyle maçlara, böyle Galatasaray'a.. Uzun zamandır dökmemiştik sevinç gözyaşlarını.. Mükemmeldi mükemmel..
3'lüye hazırlanırken, Bordolular'ın sevincini farketmek, Arda'nın vurduğu topun Bordolu oyuncunun bacak arasından süzüle süzüle geçmesi, Kewell'ın ancak 90'dan girerken görebildiğim füzesi, Lincoln'ün muhteşem pasına Arda'nın klas dokunuşu, ardından gelen saçmasapan 2 gol, klasik Meira hataları...
Ne olduğunu şaşırmıştık bir anda.. Yıkılmıştım resmen ancak inancım yerindeydi.. O dakikadan sonra sustum sadece, yalvarıyordum içimden yukardakine birçoklarının yaptığı gibi.. Ceza sahası içinde topu dövüyorduk ama bir türlü gelmiyordu son vuruş..
Ve o an.. Defanstan dönen topa, Sabri "isabetli" füzesiyle karşılık veriyor ve bizi kendimizden geçiriyor.. Tek hatırladığım Allah'ım Allah'ım diye bağırdığım sırada, bir arkadaşla anlık göz göze gelmemiz ve deli gibi sarıldığımız andı birbirimize..
Müthiş bir oyun oynadık, 2 kez büyük duygusal çöküntünün ardından 2 kez müthiş geri dönüş yaşamak her takımın harcı değildi.. Skibbe'nin eksiği olan gaz olayını Bülent Korkmaz'la kapattık. Şimdilik taktik anlayışta da bi değişiklik yok ki bu kadar kısa zamanda olmaz da zaten.. Bu takım Avrupa'da yenilmez artık kolay kolay.. Geliyoruz..
Teşekkürler Aslanlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder