Yine sabahladık. Uyku gözlerimizden aksa da şu dandirik bilgisayar aleti şeytan gibi yapışıyor yakamıza, bırakmıyor!
Hergün aklımdan ilk geçenlerden biri oluyor, bilgisayara daha az vakit ayırmak. Nerdee?!?! Arkadaşlarımla veya ailemle bişeyler yapmanın, okula gitmenin dışında, kısacası evde olduğum vakit bu dandirik hatta afedersiniz skindirik aletin başındayım.
Artık kafa düşmeleri .p başladı. Bu saate kadar oturan adama sorarlar;
-Vizen mi, final sınavın mı var ulan yarın?
-Bebek mi salladın mk bütün gece?!
-Projenin son günü mü olm lan!?
-Aşık mısın mk, niye uyumuyosun!! diye diye diye.. Bilemediniz hiçbiri değil!
Aslında bu gece kankam,kardeşim; "uyuyunca hayattan tad alamıyorum, zaman çabuk geçiyo sanki daha az yaşıyorum gibi geliyo" diye söyledi. "Acaba aynı şeyi içimde ki derinliklerde hissediyorum da şu hayattaki en ufak soluk sesini bile hissetmeye çalışıyorum" diye düşünmüyo değilim...
Yarın mevzuya akıcam kuzenle, kavga varmış D: Akşama büyük kuzenin nişanı, he ondan önce de arkadaşla randevum var Bostancı'da.. Çok doluyum yaa, randevu alın bana gelmeden önce, niohaha D:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder