2-3. Skerim ben böyle aşkın ızdırabını arkadaş! azap çektim mınskim! 2-0 olunca riikard'a baktım kamera çekince şöyle bi. Dedim "skcem yapcağın işi, güveniyoruz alın şu maçı" dedim. arda kaçırdı, keita kaçırdı falan ananı dedim bi ibb maçı daha yaşadık bu sefer skor baştan belli.
elano araya müthiş bıraktı, kewell 2 katı müthiş vurdu, topömer'den ve direkten keita'ya geldi zorladı zorladı soktu içeri. 2-1. Dedim "aha mk alıyoruz maçı, bu gol geldiyse çeviririz biz" dedim. 2.yarı başladı, sahada yokuz sanki. kamera gösterdiğinde riikard, niiskens, mert üşlüsüne bakıyorum "ecdadınızı mıymıymıy" derken necati kafayı yapıştırıyor, franco almaya çalışıyor ama girmiyor. bak Allahın işine! Dedim pedere "bu maç dönmezse ben yaşamiim."
Bi atak geliyor, kewell kaçırıyor ayağından. ama elanoya bırakmış gibi yapıyor, elano alıyor çıtçıt geçiyor adamı, dümdüz öküz gibi vuruyor. "at ulaaan" diye bağırıyorum. giriyor mk giriyor! bağrıma basıyorum sonra, seviyorum ipneyi! Bizim için antalyaya gool cimbom kooy cimboom koooy sesleri geliyor tribünden eşlik ediyorum! 2-2. babam hastalığı unutuyor, gözlerinin içi gülüyor!
4 dakka geçmiyor, sktiğimin şansı hakketten gülüyor yüzümüze. keita düşmüyor mk, indiremiyorlar yere. antalyalı oyuncunun aklından geçen şu o mücadele sırasında, counter strike misali "öl mk öl!!!" sen öl yapraaam! kewell'a geliyor, bir anda oyun yavaşlıyor, "ne güzel lan, ne zamandır bu helecanı yaşamamıştım" diye geçiriyorum içimden. ne zamandır top kewell'ın önünde bu şekilde durmamıştı penaltı noktasına yakın. çakıyor harry, kaçırmıyor. bende çakıyorum oraya buraya atıyorum kendimi! şifoyu gösterdikçe daha da kuduryorum! "ne oldu lan it, aldınmı,, içinde patladımı!! siz kimsiniz lan diyorum!!!" babam şşşş tamam lan diyor, oturuyorum.
İçimden nasıl geldiyse o şekilde yazdım, affınıza sığınarak. Allah'ın Antalya'sını yendik aslında, önemsizdi ama özlemişiz be arkadaş. Gerçek Galatasaray ruhunu özlemişiz. Gole doymayı, artık geriden gelip kazananın biz olmasını özlemişiz! Olsun haftalarca kazanamayalım, kazanamamış olalım ama Galatasaray aşkıyla yanıp tutuşan bu gönlümüz çıldırmadan edemiyor. Her kaybettiğimiz puanda kızsakta, üzülsekte attığımız her gol, kazandığımız her omuz omuza mücadele mutluluk hanemize yazılıyor. Bu da her daim Galatasaray sevgisinin peşinden gideceğimiz demek oluyor. Deplasman tribünündeki kardeşilerimize de canı gönülden bi "Eyvallah ulAn! Yolunuz açık olsun!" Epic Comeback!!!
12 yorum:
İzninizle yazınızı blogumuzda paylaşıyoruz :)
FCN BLOG
http://fossacimbom.blogspot.com
tabi gurur duyarım :) +16 falan yazında :P :D
http://fossacimbom.blogspot.com/2009/12/bir-anektod.html
Bekleriz :)
çok teşekkür ederim, mutlu oldum :)
hahahaha tercüman olmuşsun taraftarın hislerine :)
harika olmuş :)
aynı ben.
çok güzel abi çalıp linkini veriyorum bloga.
oha ya çok mutluyum:)))) herkese çok teşekkürler, ne utandım ne utandım :D:))
Abi sen yukarda duygularını anlatırken ben bir kez daha maçı yaşadım. Müthiş yazı olmuş Helal.
Valla helal olsun..Ben ev kalabalık olduğundan içimden yüzlerine sövdüm 2-0 ken :D
Çok güzel yazı oluş yazacaklarımızı yazmışsın, söyleyeceklerimizi söylemişsin (: Soluksuz okudum. (Babanıza geçmiş olsun)
Yorum Gönder