bugün ağlamam gerekiyormuş belli... şimdiden özledim samiyenimi... açık tribününde yağmurdan sırılsıklam Galatasarayımı izlemek, kapalı tribününde sırılsıklam olana kadar zıplamak, maçtan bigün önce stad düzenlemesinde aptal aptal çimlerinde koşmak, pankart asmak için saatlerce uğraşmak, maç günü kapalının daracık turnikelerinde "of amk" derken sevdiğin insanlarla gözgöze gelmek, tribünün merdivenlerini çıkarken ne tarafa baksan kimi göreceğini biliyor olmak; UNI yukarda, Apo depededir, Sercan ortaya girmiştir, önümüzde Olcay abiler vardır yanında İsmailler Tolga abiler, sette Reis, Sefa abi, Fatih abi; yan taraflarında Bh almıştır yerini, e daha solda kankalar var... Nasıl vazgeçersin sen bu stadtan, evin gibi olmuş. her eşyanın yerini biliyorsun ya artık, gözün kapalı bulursun yerini. Galatasaray'ın GA'sının altından daha çok seslenecektik oysaki... ah ulan ah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder